Zajęcia sportowe

Zajęcia sportowe pozwalają dziecku nie tylko uwolnić nadmiar energii i poprawić kondycję, lecz także mogą mu dawać dużo satysfakcji i uczyć istotnych wartości – krzewić ducha zdrowej rywalizacji, nakłaniać do współpracy z innymi, dawać poczucie wspólnoty w drużynie, czy zachęcać do systematyczności. Dzieci szybciej uczą się nowych pojęć podczas aktywności fizycznej, ponieważ ruch wspiera rozwój poznawczy i wpływa na różne aspekty funkcjonowania mózgu. Oto kilka powodów, dlaczego tak się dzieje:

1. Lepsze ukrwienie mózgu: Aktywność fizyczna poprawia krążenie krwi, co z kolei zwiększa ilość tlenu i substancji odżywczych dostarczanych do mózgu. To wspomaga funkcje poznawcze, takie jak pamięć, koncentracja i zdolność uczenia się.
2. Stymulacja wielu zmysłów: Dzieci uczą się najlepiej, gdy korzystają z różnych zmysłów (wzrok, dotyk, ruch). Aktywność fizyczna angażuje różne zmysły, co wzmacnia powiązania między neuronami i ułatwia zapamiętywanie nowych informacji.
3. Rozwój motoryki i koordynacji: Ruch rozwija zdolności motoryczne, które są powiązane z funkcjami poznawczymi. Badania sugerują, że dzieci, które rozwijają swoje umiejętności motoryczne, lepiej radzą sobie z zadaniami wymagającymi myślenia przestrzennego i rozwiązywania problemów.
4. Zwiększenie poziomu dopaminy i serotoniny: Aktywność fizyczna zwiększa poziom neuroprzekaźników takich jak dopamina i serotonina, które są związane z poczuciem przyjemności, motywacją i lepszym nastrojem. Dobre samopoczucie ułatwia skupienie i chęć do nauki.
5. Uczenie się przez doświadczenie: Dzieci często łatwiej przyswajają nowe pojęcia, kiedy mogą je bezpośrednio doświadczyć lub przećwiczyć. Aktywność fizyczna daje im możliwość włączenia w naukę elementu praktycznego, co wzmacnia zrozumienie abstrakcyjnych pojęć.
6. Lepsza pamięć przestrzenna: Ruch pomaga dzieciom lepiej rozumieć relacje przestrzenne, co jest ważne w procesie uczenia się, zwłaszcza w matematyce, geometrii czy naukach przyrodniczych.

Prawidłowa postawa ciała

Jako nauczycielka zajęć sportowych bardzo dużą uwagę zwracam na kształtowanie nawyków prawidłowej postawy i wdrażam odpowiednie ćwiczenia zmniejszające dysfunkcje w ciele dziecka.

Zajęcia sportowe dla dzieci to doskonały sposób, by wcielić w życie powiedzenie „W zdrowym ciele zdrowy duch”.

1. Symetryczność ciała

Dzieci, które mają prawidłową postawę, wykazują symetrię ciała. Oznacza to, że ich ramiona, biodra i kolana są na jednym poziomie. Kiedy patrzymy na dziecko z przodu lub z tyłu, ciało powinno być równe, bez wyraźnych przechyłów w jedną stronę. W przypadku oglądania postawy z boku, można zauważyć delikatną krzywiznę kręgosłupa, ale w normie – naturalna krzywizna powinna być wyważona i nieprzesadna.

2. Wyprostowane plecy

Prawidłowa postawa ciała zakłada wyprostowane plecy. Dziecko nie powinno mieć nadmiernie zaokrąglonych pleców, ani pochylać się do przodu czy do tyłu. Kręgosłup powinien być wyprostowany, a naturalne krzywizny (kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa) – delikatne i proporcjonalne.

3. Odpowiednie ustawienie głowy

Głowa w prawidłowej postawie powinna być prosto ustawiona nad kręgosłupem, bez nadmiernego pochylenia do przodu lub do tyłu. Często mówi się, że dziecko powinno „patrzeć prosto przed siebie”, co pomaga w zachowaniu odpowiedniego ułożenia głowy.

4. Stabilne biodra

Biodra powinny być ustawione równo, bez przechylania na jedną stronę. W przypadku chodzenia dziecko powinno stawiać kroki równomiernie, bez przesadnego bujania się na boki. Równomierne biodra są również wskaźnikiem odpowiedniego rozwoju mięśni brzucha i dolnych partii ciała.

5. Prawidłowe ułożenie nóg i stóp

Kiedy dziecko stoi, jego kolana powinny być skierowane do przodu, a stopy równolegle do siebie. Nogi powinny mieć naturalne odstępy – kolana nie powinny być nadmiernie skierowane do wewnątrz ani na zewnątrz, a stopy powinny spoczywać całkowicie na podłożu, bez przesadnego opierania się na palcach lub piętach.

6. Luźne ramiona i łopatki

Ramiona dziecka powinny być swobodnie opuszczone, a łopatki lekko cofnięte, bez nadmiernego „garbienia się”. Ważne, aby nie były napięte lub uniesione ku górze. Takie ustawienie sprzyja odpowiedniej postawie klatki piersiowej i stabilności górnych partii ciała.

Pamiętajmy, że kształtowanie prawidłowej postawy u dziecka to proces, który wymaga konsekwencji i uwagi. Wczesna interwencja i regularna kontrola mogą pomóc uniknąć problemów z kręgosłupem w przyszłości i wpłynąć pozytywnie na ogólny rozwój dziecka.

PRAWIDŁOWA POSTAWA CIAŁA MAŁEGO DZIECKA (2-5 LAT)

- TYŁ GŁOWY I PLECY USTAWIONE W JEDNEJ LINII

- TUŁÓW POCHYLONY DO PRZODU

- MOŻE WYSTĘPOWAĆ PŁASKOSTOPIE

- LEKKO WYPUKŁY BRZUCH

- LEKKA LORDOZA LĘDŹWIOWA

PRAWIDŁOWA POSTAWA CIAŁA STARSZEGO DZIECKA (6-10 LAT)

- LEKKO ZAOKRĄGLONE BARKI

- LORDOZA LĘDŹWIOWA

- PROSTE NOGI BEZ ZGIĘCIA STAWÓW BIODROWYCH I KOLANOWYCH

- BRAK PŁASKOSTOPIA

- PŁASKI BRZUCH

O czym warto pamiętać?

1. Dziecko powinno spędzać czas wolny na świeżym powietrzu, wybierać aktywny wypoczynek: pływanie, jazda na rowerze, zabawa na placu zabaw, spacer.
2. Zachowanie prawidłowej postawy w czasie: siedzenia (zwracać uwagę aby dziecko nie siedziało w kształcie litery W), chodzenia (aby stawiało na podłożu całe stopy od pięty), zabawy i noszenia plecaka.
3. Kształtowanie nawyku prawidłowej postawy w czynnościach dnia codziennego.
4. Ćwiczenia z rodzicami w warunkach domowych (w godzinach popołudniowych lub wieczornych przed posiłkiem około 20 min.).
5. Dobór odpowiedniego obuwia (prawidłowy but powinien: obejmować kostkę i sięgać nieco ponad nią, jest stosunkowo lekki, jest nieco dłuższy od stopy, dobrze obejmuje stopę, szczególnie w okolicach śródstopia, ale też nie jest za ciasny, ma czubek na tyle szeroki i wysoki, że dziecko może swobodnie poruszać palcami, ma usztywniony zapiętek, nie ma twardej, sztywnej wkładki, ma elastyczną podeszwę, ale nie za miękką, która jest sprężysta i antypoślizgowa i zapewnia stopom odpowiednie zabezpieczenie przed zimnem, ma obcas nie wyższy niż 1,5 cm.)
6. Ograniczenie czasu spędzanego w pozycji siedzącej (szczególnie przy smartfonach, tabletach, ekranach TV) zmniejsza ryzyko nadmiernego garbienia się.
7. Przykład rodzica – Dzieci naśladują dorosłych, dlatego ważne jest, by rodzice również zwracali uwagę na swoją postawę i demonstrowali, jak siedzieć, stać i poruszać się zdrowo.

Bibliografia:

• Gimnastyka korekcyjna dla dzieci 6 – 10-letnich, Maria Kutzner-Kozińska, Kazimiera Wlaźnik
• Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, Marian Bondarowicz, Sławomir Owczarek
• https://www.fizjo-sport.pl/

Opracowała:

Agnieszka Zacharzewska